İlk dinlemeden sonra albüm bana dağınık, dağınık, kaotik geliyor ama ilk izlenimlere aldanmayın. Yavaş yavaş oturun, hamurla daha net bir kontur elde edin ve ikisini bir araya getirerek sağlam bir şekil verin.
Hit Me Hard And Soft, rafine bir anlatıma sahip bir albüm ve bu arada, Billie ve Finneas'ın albümü açıkça tanımlanmış bir dramaturji ile bir bütün olarak ele almalarının ve iki hit parçaya ve çevreye odaklanmamalarının tam zamanı. tüy. Ayrıca günün tek yemini yayınlanmadan önceki güne kadar yayınlamamış olmasıyla da ilgisi var.
Tahtanın ilk yarısı daha dar yerleştirilebilir şarkılar içerir, yumuşak bir konumdur. Skinny, şöhretin ve popülerliğin kayaları hakkında kendini sorgulayan sözlere sahip, hafif saykodelik melankolik bir baladdır. Bir sonraki öğle yemeğinde Billie Eilish, akılda kalıcı bir ritim ve güçlü bas melodisi çalarken, kadınlar tarafından sorulan sorularla açıkça başa çıkıyor. Arkasında tipik Pervan Frizce üslubunun yer aldığı, kelimelerin ritmine dalmış minimalist bir çalışmadır.
Albümün ikinci yarısı harika Chihiro ile doruğa ulaşıyor; başlığı ve sözleri, Japon film yapımcısı Hayao Miyazaki'nin büyük hayranı olduğu Journey to Fantasy adlı animasyon filmine gönderme yapıyor. Güzel terrick vokal çizgisi hem Miyazaki'nin filmindeki müziği anımsatıyor hem de sanki Cocteau Twins plaklarından çıkmış gibi geliyor.
Yarısına gelindiğinde müzik azaldı ve neredeyse müziği yuttu. Bunda belli bir gerilim var ve yine bu bağlamda kardeş Finneas O'Connell'in prodüksiyon çalışmasını ve onun mükemmel detay, derecelendirme ve zamanlama anlayışını vurgulamak gerekiyor.
Bu an, albümün ikinci yarısında neler olacağının habercisi ama şimdilik yumuşak moddayız ve yine çıldırtıcı özlem dolu koro melodisiyle güzelim kederli Birds Of Feather'dayız.
Wildflower muhtemelen albümün en gözden çıkarılabilir bölümü, ancak bu tamamen zayıf olduğu anlamına gelmiyor. Ancak diğer kompozisyonlarda olduğu gibi gerilim, kontrast ve ritim pek yok.
Greatest ile albüm kapağındaki Billie Eilish'in kendisi gibi müziğimizi daha derinlemesine araştırıyorum. Atmosfer yoğunlaşıyor ve şarkılar genellikle tamamen farklı oluyor, başlamıyor. Görüşürüz LAmour de ma vie, sallanan temposu, otomatik ayarlamayla bozulmuş bir şarkı yerine yaklaşık yirminci dakikada keskin bir synthwave dansına dönüşüyor.
Lokanta, noir bir gangsterin alt senaryosudur. Bonnie ve Clyde, on yıllık kış uykusundan sonra yirmi birinci yüzyılın büyük şehrinin fonunda uyandılar ve bir süre etrafa bakındılar, dal keft'e gitmeyin.
Bittersuite hemen odanın duvarlarını rahatsız edici derecede siyah boyaya boyadı ve Billie müziğe tüylü bir battaniye gibi sarıldı.
Blue ile albüm hızla ilerliyor. Şu ana kadar bir bakıma yapıldı ve bu şarkı biraz arka melodi üzerine inşa edildi, bu yüzden sonu pek hoş olmadı.
Hit Me Hard And Soft'un ışığında, Taylor Swift ya da Beyonc'un kaç plak sattığı ya da Billie Eilish'in sadece ilk albümü When We Fall Asleep, Where Do We Go?'nun ticari başarısına eşit olup olmadığı tartışmaları sürüyor. ve pastırma satışlarında her zamankinden daha mutlu bir rekor var. Çünkü gerçek dizide bazı çağdaş pop şarkıcılarıyla eğlenmeleri gerekirken kişiliğinin çarpıcı yüzü Billie Eilish'tir.
Hit Me Hard And Soft, rafine bir anlatıma sahip bir albüm ve bu arada, Billie ve Finneas'ın albümü açıkça tanımlanmış bir dramaturji ile bir bütün olarak ele almalarının ve iki hit parçaya ve çevreye odaklanmamalarının tam zamanı. tüy. Ayrıca günün tek yemini yayınlanmadan önceki güne kadar yayınlamamış olmasıyla da ilgisi var.
Tahtanın ilk yarısı daha dar yerleştirilebilir şarkılar içerir, yumuşak bir konumdur. Skinny, şöhretin ve popülerliğin kayaları hakkında kendini sorgulayan sözlere sahip, hafif saykodelik melankolik bir baladdır. Bir sonraki öğle yemeğinde Billie Eilish, akılda kalıcı bir ritim ve güçlü bas melodisi çalarken, kadınlar tarafından sorulan sorularla açıkça başa çıkıyor. Arkasında tipik Pervan Frizce üslubunun yer aldığı, kelimelerin ritmine dalmış minimalist bir çalışmadır.
Albümün ikinci yarısı harika Chihiro ile doruğa ulaşıyor; başlığı ve sözleri, Japon film yapımcısı Hayao Miyazaki'nin büyük hayranı olduğu Journey to Fantasy adlı animasyon filmine gönderme yapıyor. Güzel terrick vokal çizgisi hem Miyazaki'nin filmindeki müziği anımsatıyor hem de sanki Cocteau Twins plaklarından çıkmış gibi geliyor.
Yarısına gelindiğinde müzik azaldı ve neredeyse müziği yuttu. Bunda belli bir gerilim var ve yine bu bağlamda kardeş Finneas O'Connell'in prodüksiyon çalışmasını ve onun mükemmel detay, derecelendirme ve zamanlama anlayışını vurgulamak gerekiyor.
Bu an, albümün ikinci yarısında neler olacağının habercisi ama şimdilik yumuşak moddayız ve yine çıldırtıcı özlem dolu koro melodisiyle güzelim kederli Birds Of Feather'dayız.
Wildflower muhtemelen albümün en gözden çıkarılabilir bölümü, ancak bu tamamen zayıf olduğu anlamına gelmiyor. Ancak diğer kompozisyonlarda olduğu gibi gerilim, kontrast ve ritim pek yok.
Bana Sert Ve Yumuşak Vur 90 % Billie Eilish |
Greatest ile albüm kapağındaki Billie Eilish'in kendisi gibi müziğimizi daha derinlemesine araştırıyorum. Atmosfer yoğunlaşıyor ve şarkılar genellikle tamamen farklı oluyor, başlamıyor. Görüşürüz LAmour de ma vie, sallanan temposu, otomatik ayarlamayla bozulmuş bir şarkı yerine yaklaşık yirminci dakikada keskin bir synthwave dansına dönüşüyor.
Lokanta, noir bir gangsterin alt senaryosudur. Bonnie ve Clyde, on yıllık kış uykusundan sonra yirmi birinci yüzyılın büyük şehrinin fonunda uyandılar ve bir süre etrafa bakındılar, dal keft'e gitmeyin.
Bittersuite hemen odanın duvarlarını rahatsız edici derecede siyah boyaya boyadı ve Billie müziğe tüylü bir battaniye gibi sarıldı.
Blue ile albüm hızla ilerliyor. Şu ana kadar bir bakıma yapıldı ve bu şarkı biraz arka melodi üzerine inşa edildi, bu yüzden sonu pek hoş olmadı.
Hit Me Hard And Soft'un ışığında, Taylor Swift ya da Beyonc'un kaç plak sattığı ya da Billie Eilish'in sadece ilk albümü When We Fall Asleep, Where Do We Go?'nun ticari başarısına eşit olup olmadığı tartışmaları sürüyor. ve pastırma satışlarında her zamankinden daha mutlu bir rekor var. Çünkü gerçek dizide bazı çağdaş pop şarkıcılarıyla eğlenmeleri gerekirken kişiliğinin çarpıcı yüzü Billie Eilish'tir.